Jestem dziś zbyt zmeczona,aby napisać wiecej.Mimo tego,że usiadłam pełna zapału i myśli pragnących zamienić się w litery,czuję,jak ciepło rozchodzące się po mieszkaniu powoli mnie usypia.Może wiecej uda sie wyczytać z mojej miny...ot taka spontaniczna koncepcja poznawcza..
eh..bredzę już
dobrej nocy
Żyję sobie spokojnie...bez zaskakujących zwrotów akcji ,bez pośpiechu, bez podejmowania ryzyka. Lubię ta moją normalną codzienność, która wypełnia mi czas jak woda szklankę.
Nie jestem konfliktowa, nie narzucam się ludziom i raczej nie mam problemów z podejmowaniem decyzji.
Jeśli ogarnia mnie smutek ,to jest to krótkotrwałe uczucie(przynajmniej od jakiegoś czasu),szybko znika i zaczynam się na nowo śmiać...albo...no właśnie...albo jestem obojętna...na wszystko. Taka postawa odbiera mi światło.
co za chaotyczny wpis, chaotyczna ja.
Nieosiągalność nigdy nie jest kontrargumentem przeciwko ideałowi...
...ideały są tylko drogowskazami, nigdy zaś celami
